Φαντάσου να ξυπνούσες ένα πρωί και να έβλεπες έναν διαφορετικό εαυτό στον καθρέφτη. Τα χέρια σου να είναι πιο αδύναμα, το δέρμα σου να έχει ρυτίδες, τα μαλλιά σου να έχουν ασπρίσει. Η φωνή σου να έχει τη γλυκιά βραχνάδα των χρόνων που πέρασαν. Κι όμως, μέσα σου θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος.
Τότε, θα κοιτούσες το παρελθόν σου με νοσταλγία. Θα αναρωτιόσουν: Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω, θα ζούσα διαφορετικά; Θα ήμουν πιο ευγενικός με τον εαυτό μου; Θα απολάμβανα περισσότερο το παρόν;
Η Σκληρότητα που Κουβαλάμε Χωρίς Λόγο
Συχνά είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας. Αντί να αναγνωρίζουμε την αξία μας, εστιάζουμε στα ελαττώματα μας. Πιέζουμε τον εαυτό μας να πετύχει, να είναι τέλειος, να κάνει περισσότερα. Συγκρίνουμε τη ζωή μας με αυτή των άλλων, αφήνουμε το άγχος και την ανασφάλεια να μας κυριεύουν.
Αλλά αν μπορούσαμε να δούμε τον εαυτό μας από τα 80 μας, θα αναρωτιόμασταν: Γιατί ήμουν τόσο σκληρός; Γιατί δεν απόλαυσα την ομορφιά του να είμαι νέος;
Η αλήθεια είναι ότι κάποια μέρα θα νοσταλγήσουμε τον εαυτό που είμαστε σήμερα. Θα ευχόμασταν να μπορούσαμε να ξαναζήσουμε αυτή την ηλικία, με όλη την ενέργεια, τη δύναμη και τις δυνατότητές της.
Αν Ζούσαμε με τη Σοφία των 80 Μας Χρόνων Σήμερα
Αν είχαμε τη σοφία των 80 χρόνων μας ενώ βρισκόμαστε ακόμα στη νεότητα, πολλά θα άλλαζαν:
- Θα είχαμε περισσότερη υπομονή με τον εαυτό μας. Θα καταλαβαίναμε ότι η ζωή δεν είναι ένας αγώνας δρόμου, αλλά μια σειρά από όμορφες στιγμές που αξίζει να εκτιμήσουμε.
- Θα σταματούσαμε να ανησυχούμε τόσο για το πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Στα 80 μας, θα ξέρουμε ότι οι γνώμες των άλλων δεν έχουν καμία σημασία μπροστά στην εσωτερική μας γαλήνη.
- Θα αφιερώναμε περισσότερο χρόνο στους ανθρώπους που αγαπάμε, αντί να σπαταλάμε ώρες σε ανούσια πράγματα.
- Θα γελούσαμε πιο συχνά, θα χορεύαμε χωρίς ντροπή, θα εκφράζαμε πιο ανοιχτά τα συναισθήματά μας.
- Θα απολαμβάναμε το σώμα μας όπως είναι, χωρίς να το βασανίζουμε με εξαντλητικές δίαιτες ή με άσκοπες ανασφάλειες.
Το Παρόν Είναι το Δώρο που Κάποτε Θα Νοσταλγήσουμε
Πόσο διαφορετικά θα ζούσαμε αν κάθε φορά που νιώθαμε πίεση, ανησυχία ή απογοήτευση, θυμόμασταν πως κάποια μέρα θα ευχόμαστε να επιστρέψουμε στο τώρα;
Αν ξυπνούσες αύριο 80 ετών, το πρώτο πράγμα που θα ήθελες θα ήταν να γυρίσεις πίσω σε αυτή τη στιγμή. Να ζήσεις ξανά αυτή τη μέρα, να νιώσεις τη ζωντάνια, να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να νιώσεις ευγνωμοσύνη που έχεις ακόμα χρόνο να αγαπήσεις τη ζωή.
Η εκδοχή του εαυτού σου που είσαι σήμερα είναι αυτή που κάποτε θα νοσταλγείς. Μην περιμένεις να μεγαλώσεις για να καταλάβεις την αξία του τώρα.
Ζήσε. Αγάπησε. Χαμογέλα. Και να θυμάσαι: Η ζωή είναι όμορφη ακριβώς έτσι όπως είναι. ❤️
Κάλλια
Αισθητικός Α.Τ.Ε.Ι. – Νοσηλεύτρια Α.Τ.Ε.Ι.
